‼️ موسسه ملک پور هیچ گونه خدماتی برای پناهندگی ارائه نمی کند و مطالب این صفحه تنها جهت ارتقا اطلاعات شما عزیزان و آشنایی با خطرات پناهندگی ارائه می گردد. ‼️
پناهندگی در لوکزامبورگ
پناهندگی در لوکزامبورگ چگونه می باشد؟از چه راهی پناهندگی در لوکزامبورگ برای اقامت اتحادیه اروپا ممکن می باشد ؟چه نوع خطراتی شما و خانواده تان را برای پناهندگی در لوکزامبورگ ممکن است تهدید کند؟ آیا هر شخصی با هر ملیتی از راه پناهندگی در لوکزامبورگ به اقامت می تواند دست پیدا کند؟راه های قانونی بدون خطر رامی توان با راه پر خطر پناهندگی در لوکزامبورگ جایگزین کرد؟
کشور لوکزامبورگ در قرن های پیش حدود سال های 1839 تا به الان دچار دست خوش هایی گردیده که باعث شد در مقطعی از زمان این کشور حتی مردمی که در این کشور متولد شده بودند و ملیت لوکزامبورگی هم داشتند برای داشتن زندگی بهتر و به کار رسیدن در بین سال های 1840 تا 1870 بیش از یک سوم جمعیت این کشور به کشورهای فرانسه و ایالت متحده که آن زمان شرایط مطلوب اقتصادی داشتند مهاجرت کنند ، در آن زمان نه تنها پناهندگی در لوکزامبورگ می توانست برای یک پناهنده جالب باشد بلکه غالب مردم لوکزامبورگ بهترین شغلشان کشاورزی بود و کشوری فقیر در اروپا محسوب می گردید که با گذشت زمان و در سال های بعد از 1870 با کشف معادن و ذخایر آهن این کشور شرایطی را تجربه کرد که با سال های اخیر کاملا شرایط متفاوت بود و ثروتی در این کشور جاری گردید که باعث به وجود آمدن موقعیت های شغلی برای افرادی حتی خارج از این کشور به وجود آمد تا از کشورهای اروپایی مانند یوگسلاوی سابق برای پناهندگی در لوکزامبورگ به این کشور مهاجرت کنند و حتی در آن زمان مردمان کشور ایتالیا و کشور آلمان که امروزه یکی از قدرت های صنعتی دنیا به حساب می آید برای پناهندگی در لوکزامبورگ و اشتغال در معادن کشور لوکزامبورگ مهاجرت کنند و جالب این است که در آن زمان مردمانی می توانستند برای مهاجرت و پناهندگی در لوکزامبورگ اقدام نمایند که طبق سیاست دولت آن زمان کشور لوکزامبورگ در کشورهای اتحادیه اروپا اقامت داشتند و راه برای افراد خارج از این اتحادیه برای پناهندگی در لوکزامبورگ بسته بود ، با گذشت زمان و در اوایل قرن بیستم سیستم حاکم برای اخذ پناهندگی در لوکزامبورگ تغییر آن چنانی پیدا نکرد و با توجه به بهبود شرایط اقتصادی که توسط مهاجران و پناهندگان در لوکزامبورگ به وجود آمده بود این کشور سعی بر آن داشت که راه را برای ورود پناهندگان سفید پوست با مذهب کاتولیک و عمدتا از کشورهای ایتالیا و پرتغال هموار سازد ، در آن زمان با گسترش جمعیت مهاجران و پناهندگان در لوکزامبورگ دولت این کشور شرایط اقتصادی مطلوبی را دارا بود اما موضوعی که دولت این کشور را نگران می کرد نرخ پایین تولد بود که با ارائه راه کارهایی از سوی دولت این کشور مقرر گردید تا مهاجران و پناهندگان در لوکزامبورگ و مخصوصا کارگران پرتغالی که برای کارگری در معادن به این کشور مهاجرت کرده بودند بتوانند خانواده خود ( همسر و فرزندانشان ) را همراه خود به لوکزامبورگ بیاورند تا بتوانند نرخ تولد و همچنین جمعیت این کشور را افزایش دهند تا آن زمان اکثر مهاجران برای داشتن کار و در آمد به لوکزامبورگ مهاجرت کرده بودند و آن چنان به فکر اقامت دائم نبودند و همچنین دولت این کشور نیز اکثر کارگران را برای اقامت و کار موقت استخدام می کرد تا اینکه رفته رفته با بهبود شرایط اقتصادی تقریبا در سه ماهه آخر قرن بیستم شرایط اقتصادی این کشور که پیشزفت بسیار بالایی کرده بود سبب گردید تا راه ورود برای کار و اقامت برای مهاجران اروپایی فراهم گردد و تعداد زیادی کارگران خارجی به کار در لوکزامبورگ مشغول شدند و این عامل نیز باعث شد تا نرخ تولد نیز با کمرنگ شدن حضور زنان در بازار کار بالا رود و نرخ جمعیت این کشور با حضور خارجیان در لوکزامبورگ نسبت به سابق افزایش یابد ، شما می توانید تغییر در رشد جمعیت این کشور را در سال های 1870 تا 2000 در نمودار زیر ملاحظه فرمایید .
با گذشت سال ها و در 35 سال اخیر سیاست جذب پناهندگی در لوکزامبورگ و مهاجرت به این کشور بسیار تغییر کرده و راه ورود پناهندگان به این کشور فوق العاده سخت گردید و تا حدی که بسیاری از افرادی که خواستار ورود به این کشور حتی به صورت قانونی و اخذ ویزا هستند در بین ماهر و غیر ماهر بودن و نیمه ماهر بودن تفاوتی در جذب آن ها به عنوان نیروی کار وجود دارد ، طبق قوانین وضع شده در ماه مارس سال 1972 مقرر گردید هر کارفرمایی که قصد جذب نیروی کار در خارج از اتحادیه اروپا را دارد می بایست ابتدا این موقعیت کاری را برای اتباع لوکزامبورگی و اتباع اتحادیه اروپا آگهی کند و اگر موفق به جذب نیروی کار نگردید برای جذب نیروی کار متخصص با در نظر گرفتن تعهداتی که شاید مهمترین آن تعهد مالی و تضمین بانکی 1500 یورویی است که باید آن را ارائه نماید تا بتواند نیرویی را به خدمت گیرد ، این قوانین که در مجمع شش گانه ( بلژیک ، آلمان ، فرانسه ، ایتالیا ، لوکزامبورگ و هلند ) کشورهای عضو منطقه اقتصادی اروپا مصوب گردید باعث شد تا از ورود اتباع غیر اتحادیه اروپا به بازار کار جلوگیری شود به طوری که در آن زمان هم بیشتر اتباع پرتغالی بودند که در لوکزامبورگ مشغول به کار بودند . در اوایل سال 1990 بیش از 2000 پناهجو به لوکزامبورگ پناه آوردند که غالب آنها از کشور بوسنی آمده بودند و چون در آن زمان دولت لوکزامبورگ عضو کنوانسیون حمایت از پناهندگان بود به آنها اعلام داشت که می توانند برای مسکن و کار در این کشور حضور داشته باشند و حتی بعد از پنج سال برای دریافت اقامت دائم اقدام کنند ، در آن زمان شرایط برای پناهندگان فراهم بود تا در یک کشور پیشرفته در اتحادیه اروپا کار و زندگی کنند و این سبب گردید تا پناهندگان بیشتری به لوکزامبورگ گرویده شوند که در سال 1996 با بوجود آمدن بحران بالکان دولت لوکزامبورگ یک طرحی را برای حمایت از پناهندگان و همچنین جلوگیری از ورود نابجای اتباع دیگر به وجود آورد و در طرح به وجود آمده مقرر گردید برای هر پناهنده شرایط مسکن و کار فراهم گردد و حتی اگر پناهده ای درخواست پناهندگی اش در لوکزامبورگ رد شدهباشد بتواند درخواست تجدید نظر کند و در طول آن سال ها و به وجود آمدن جنگ کوزوو بیش از 5340 پناهنده به لوکزامبورگ پناه آورده بودند که تنها فقط 4 درصد از آنها در این فرآیند جدید ایجاد شده قرار گرفتند و شرایط بسیاری از آنها بلا تکلیف مانده و یا رد پناهندگی شدند ، در سال 2001 دولت لوکزامبورگ با ایجاد یک کمپین برای پناهندگان و زندگی در این کمپ ها شرایطی را فراهم کرد و یک فرصت 6 ماهه به آنان داد تا بتوانند در این فرصت برای بدست آوردن کار تلاش بکنند ، همه این قوانین برای ساماندهی شرایط پناهندگان بود تا افرادی که مستحق دریافت پناهندگی نبودند از این کشور بیرون شوند به طوری که در سال 2007 تنها 2850 پناهنده که بسیاری از آنها از همان منطقه جنگ زده و مبارزانی که در انتخابات یوگوسلاوی سابق بودند قرار داشتند و تعداد کثیری که اکثر آنها از مناطق مسلمان نشین به نام sandjak و در شمال صربستان و مونته نگرو بودند که از این کشور حذف شدند و می توان گفت اصلا شرایط مناسبی برای آن پناهنده ها که مجبور به ترک این کشور بودند وجود نداشت تا جایی که در سال 2003 و پس از اینکه تعداد کثیری از پناهجویان غیر قانونی که به لوکزامبورگ پناه آورده بودند و پرونده پناهندگی آنها رد شده بود دست به اعتراض زدند و با فشار آوردن به دولت خواستار بررسی شرایط زندگیشان شدند که دولت با بررسی های انجام شده بسیاری از آنها را که بیش از سی ماه بود در لوکزامبورگ بلاتکلیف بودند برایشان شرایط کار و زندگی را فراهم کرد و بسیاری از فرزندانشان را راهی مدارس کرد . در سال 2006 بر اساس آمار انجام شده بیش از 181 هزار خارجی در لوکزامبورگ زندگی می کند که بیش از 39 درصد جمعیت این کشور را شامل می شود که اکثر آنها کاتولیک و سفید پوست بوده و از کشور پرتغال می باشند .
پس از گذشت سال ها و در سال های 2015 و 2014 سیلی از پناهندگان به اروپا هجوم آوردند که اکثر آنها از کشورهای آسیایی سوریه ، عراق ، افغانستان و برخی کشورهای آفریقایی بوده اند که شرایط نا به سامانی در کشورشان نظیر جنگ و هرج و مرج و کمبود منابع زندگی وجود داشته ، آنها پس از ورود به کشورهایی نظیر یونان ( بیش از سیصد هزار نفر از راه دریا ) و مصر که دریچه ورود پناهندگان به اروپا هست باعث نگرانی دولت و ملت این کشورها گردیدند به طوری که بسیاری از پناهندگان در شرایط بسیار سختی اسکان یافته اند و اتحادیه اروپا برای اینکه این کشورها را از زیر فشار و هجوم پناهندگان خارج کند با ایجاد طرحی در یک جلسه در بین کشورهای عضو مقرر گردید تا خیلی سریعتر این پناهندگان به کشورهای دیگر و ثروتمند اروپا نظیر آلمان ، اتریش ، لوکزامبورگ ، سوئد وسایر کشورهای اتحادیه اروپا منتقل شوند ، البته در این بین بعضی کشورهای شرق اروپا نظیر چک با بستن مرزهای خود به روی پناهندگان مخالفت خود را برای ورود پناهندگان اعلام داشت ، در بین کشورهایی که پذیرای پناهندگان بودند لوکزامبورگ شرایطی را برای پناهندگان سوری و عراقی که کشورشان جنگ زده بود فراهم کرد که حتی در بیمارستان ها و مراکز گفتار درمانی و … این پناهندگان به مدت تا شش تا هشت هفته از ابتدای ورودشان اسکان یابند و رفته رفته سیل پناهندگان به لوکزامبورگ افزایش یافت به طوری که طبق آمار اعلام شده در آن زمان روزی 30 پناهنده به لوکزامبورگ ورود می کرد ، در ماه آگوست سال 2015 طبق آمار اعلام شده 188 نفر پناهنده وارد لوکزامبورگ شده اند که معادل 6 نفر در روز می باشد و رفته رفته این میزان پناهنده باعث نگرانی در سران لوکزامبورگ گردید که دولت اعلام نمود که در ماه سپتامبر ظرفیت ها تکمیل می شوند و این شرایط را برای لوکزامبورگ بحرانی می کرد به نحوی که دولت مجبور گردید حتی از بسیاری از مناطق در روستا ها و ایجاد چادر ها در این مناطق و در زمین ها و پارکینگ ها امکان اسکان داشته باشند و برای فرزندان نیز شرایط آموزشی را فراهم کرد و برای هر یک از این کمپ ها یک نگهبان و یک پرستار مستقر کرد ، در آن زمان تنها تعداد 398 نفر از مردمان سوری و عراقی و افغانی توانستند اخذ پناهندگی کنند و این تعداد آمار بسیار پایینی در مقابل با سیل جمعیت پناهندگانی بود که وارد لوکزامبورگ شده بودند و همچنین وزیر امور خارجه این کشور طی بیانیه ای اعلام داشت که با توجه به اینکه لوکزامبورگ ثروتمندترین کشور اتحادیه اروپا محسوب می شود انتظارات از این کشور بالا رفته تا پناهندگان زیادی را پذیرا باشد که با توجه به کمبود نیروهای مددکار اجتماعی و روانشناسان و … باعث شد تا وزیر در مصاحبه خود از سایر کشورهای اروپایی درخواست کمک نماید ، در ادامه بسیاری از پناهندگان که بلاتکلیف مانده بودند قرار شد به کشورشان برگردانده شوند و یا به کشورهای دیگر منتقل شوند و در این بین افرادی که از سایر کشورها که در آن ها نه از جنگ خبری است و نه کشورشان نا امن است می توان تعداد کثیری را مشاهده نمود که از لوکزامبورگ اخراج می شدند و شرایط را برای خود بدتر از قبل کرده بودند آنها که با مشقت و دشواری خود را با گذر از راه های پرخطر به اروپا رسانده بودند حال بایستی به کشورهای خود بازگردند ، طبق آمار حاصله از شرایط نامطلوب بسیاری از پناهندگان در اروپا در سال گذشته توصیه می شود برای مهاجرت از راه های قانونی استفاده نمایید و برای خود راه برگشت بگذارید ، اگر شما قصد دارید که به صورت قانونی مهاجرت کنید و در یک کشور اروپایی اقامت بگیرید می توانید در هر ساعاتی از شبانه روز و در ساعات کاری با دفاتر همکار موسسه مشاوره ای MIE تماس حاصل نمائید و از مشاورین ما مشاوره رایگان تلفنی دریافت نمائید ، تا بتوانید با کم ریسک ترین شرایط برای مهاجرت به اروپا و راهی منطقی و قانونی پروسه مهاجرت خود را به نحو احسن انجام دهید .